سلامت معنوي با الهام از رهنمودهاي قرآني
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
با عرض سلام
صبح روز جمعه، بيست و سوّم آبان ماه 1399 شما به خير و خوشي و سعادت و سلامت
آيه اي از كتاب الله، بدرقه راه امروزمان:
* سبك زندگي معنوي در انديشه، كلام و رفتار پيامبران الهي (حضرت موسي): (رسالت حضرت موسي عليه السلام نيز همچون ساير پيامبران الهي؛ دين باوري، دعوت به تقوا و تجميع انسان‌ها حول محور مشترك خداباوري بوده است به گونه اي كه آن پيامبر عاليقدر، براي نيل به اين اهداف، سفارش به تكيه بر قدرت لايزال الهي و صبر و تامل و پرهيزگاري مي‌نمايد )
سوره اعراف آيه 128
اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ ﴿اعراف ١٢٨﴾
* از خداوند منان، كمك بخواهيد و صبور باشيد و اين را بدانيد كه زمين از آن خدايي است كه مالك و خالق تمامي كائنات است و براساس حكمت بالغه و عدالت پيشگي اش به هر كدام از بندگانش كه صلاح بداند عنايت مي فرمايد و اين اصل مهم را نيز بدانيد كه سرانجام نيك، از آن پرهيزگاران است.
* ضمنا معناي صبر در آيه 200، از سوره آل عمران، با ذكر جزئيات و وضوح بيشتري بيان شده است به گونه اي كه مي‌فرمايد: وقتي از نعمت ايمان، برخوردار شديد، براي دستيابي به پويايي و رستگاري، لازم است ضمن اين كه صبر را پيشه خود مي‌كنيد ديگران را نيز دعوت به صبر كنيد و ارتباط اجتماعي قوي و پايداري برقرار نماييد و از جاده تقوا عبور كنيد تا به سرمنزل مقصود و عالي ترين هدف‌ها كه همان صيرورت الي الله است دست يابيد.
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ َ ﴿ آل عمران 200﴾
* اِصبِروا وَ صابِروا:
صبر در تحمل سختي، تلاش‌هاي طاقت فرسا و انجام تکالیف، در التزام عملي و حاکمیت دادن به ایمان و رهنمودهاي خدا و پيامبران و حصول نتيجه و دستيابي به محصول دسترنج‌ها، رمز اصلي موفقيت است و داراي تأثیر متقابل و همگانی در پایداري و مقاومت افراد جامعه در مقابل ناملايمات مي‌باشد و در اثر صبر فردي، جامعه اي صبور پدید مي آید و موجبات ارتقاء تامل و توان جامعه را فراهم مي‌نمايد و نيز باعث تحکیم و توسعه روابط همه جانبه مي‌گردد.
* رابِطوا:
از آن جا كه استحکام هر جامعه اي در گرو روابط صحيح بين افراد آن جامعه است و دین باوري جز برقراري رابطه صحيح بين خود و خدا و ساير افراد جامعه نیست در كنار توصيه به صبر، بر اصل مهم اجتماعي بودن و برقراري رابطه متقابل با ساير انسان‌ها نيز تاكيد شده است.
* اِتَقوالله:
بدون شك، پرهيزگاري، به منزله نيروي تقويت كننده، جهت دهنده و هدايتگرِ صبر و ارتباط است تا مبادا صبر به سكوت و سكون و ايستايي بيانجامد و ارتباطات اجتماعي به بيراهه كشيده شود و از جهت و مقصد، دور شويم. به عبارت ديگر تضميني وجود ندارد كه دو اصل صبر و ارتباطات اجتماعي بدون اين كه از جاده تقوا عبور كنند مسير صحيحي را بتوانند طي نمايند و به رستگاري، منتهي شوند ( لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ).
با عنايت به درس‌هاي آموزنده اين آيات شريفه، از پيشگاه الهي مسئلت مي نماييم:
* پروردگارا! اي خالق توانايي كه يكي از صفات نيكت را ”صبر“ تشكيل مي‌دهد، صفت صبر را كه به آن توصيه فرموده اي به گونه اي در ما تقويت و نهادينه فرما كه موجبات تمديد قوا و تقويت نيروي فكري و جسمي و ارتقاء سلامتي جسمي، رواني، اجتماعي و معنوي ما و پويايي و حركت آفريني بيشتري را فراهم كند.
* خداوندا! توفيق برقراري و تقويت ارتباطات صحيح اجتماعي را مرحمت فرما و چنان تواضعي عنايت كن تا همواره منافع اجتماعي را بر منافع شخصي خود ترجيح دهيم و موجبات كاهش شكاف‌هاي غيرعادلانه فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي را در سطح جامعه، فراهم نماييم.
* آفريدگارا! از پيشگاه كبريائيت در خواست مي‌كنيم؛ در سبك زندگي معنويمان، پرهيزگاري را به گونه اي در ما تقويت فرمايي تا در ارتباطات اجتماعي و صبورانه خود روح معنويت را به بهترين شكل ممكن بدميم و براي تحقق اهداف عالي انساني و صيرورت الي الله، تلاش نماييم (صفحه اصلي كتب الكترونيك ).